Kadim uygarlıklar, Ay’ın döngülerini dikkatle gözlemlemiş ve tarım faaliyetlerini bu döngülere göre düzenlemişlerdir. Ay’ın hareketleri, ekinlerin ekimi, sulama ve hasadı için önemli zamanlama bilgileri sağlamıştır.

Ay’ın, su üzerindeki etkisi yerçekimi kuvvetiyle bağlantılıdır ve en belirgin şekilde gelgit olaylarında görülür. Bu etki sadece okyanuslar ve denizlerle sınırlı kalmaz; yeraltı su kaynakları, bitki köklerindeki su hareketi ve topraktaki nem oranı üzerinde de etkili olabilir. Özellikle Dolunay ve Yeni Ay dönemlerinde yerçekimi kuvveti daha güçlü olduğu için suyun hareketi artar, bu da toprakta suyun daha fazla emilmesine veya yükselmesine neden olur.

Bu durum tarımda şu şekilde yansır: Büyüyen Ay döneminde (Yeni Ay’dan Dolunay’a kadar), topraktaki nem seviyesi artar ve bu süreçte yapraklı sebzeler gibi suyu yoğun şekilde kullanan bitkiler daha hızlı büyür. Küçülen Ay döneminde ise (Dolunay’dan Yeni Ay’a kadar), kök sistemleri güçlenir ve kök sebzelerin (havuç, soğan, patates) ekimi için ideal bir ortam oluşur. Ay’ın su üzerindeki bu etkisini anlamak, çiftçilere daha bilinçli sulama, gübreleme ve ekim planlaması yapma imkanı sunar ve doğal kaynakların daha verimli kullanılmasına yardımcı olur.

Ay döngülerinin yanı sıra gezegenlerin konumlarını da dikkate alan Biodinamik Tarım bitkiler ve toprak arasında daha güçlü bir bağ kurmayı hedefler.

Modern bilim, Ay döngülerinin tarımsal verimi doğrudan nasıl etkilediği konusunda kesin bir sonuca varmamış olsa da, bu yöntemlerin toprak nemi, bitki suyu dolaşımı ve çiftçinin çalışma düzeni üzerinde olumlu etkiler yaratabileceğini öne sürmektedir.

Ay döngüleri ve biyodinamik tarım, toprağın sağlığını koruyarak erozyonu önler, biyoçeşitliliği teşvik eder ve daha kaliteli ürünler elde edilmesine olanak tanır. Ay ve gezegen döngülerinin etkileri tartışmalı olsa da, doğayla uyumlu bir tarım anlayışını teşvik etmesi, bu yöntemlerin değerini artırır. Ay’ın ve gezegenlerin ritmini takip ederek tarımsal faaliyetleri düzenlemek, hem geleneksel bilginin hem de modern sürdürülebilirlik anlayışının bir yansımasıdır. Bu yöntemler, toprağın ve tarımın geleceği için umut vadeden bir yaklaşımı temsil eder.

Ay bu kadim uygarlıklar tarafından bir tarım tanrısı veya tanrıçası ile ilişkilendirildi. Örneğin, Antik Yunan’da Ay tanrıçası Selene’nin tarımsal verimliliği etkilediğine inanılırdı. Ritüeller ve bayramlar, Ay’ın evrelerine göre düzenlenirdi. Bu gözlemler çevreye ne kadar duyarlı olduklarını ve doğayı anlamaya yönelik çabalarını gösteriyor.

Tarımsal takvimlerin temeli bu Ay döngülerine dayalıdır ve modern tarımda bile hâlâ etkileri hissedilmektedir.